De basis van elke vorm van narcisme is dat de narcist zichzelf geweldig vind uit een diep gevoel van minderwaardigheid. Er is dus een erg groot contrast tussen de gedachten keuzes van de narcist en de waarheid. Dit kost veel energie en die nodige energie putten ze uit hun slachtoffers. Win win dus wat de narcist betreft. De narcist is al lang vergeten hoe de minderwaardigheid is ontstaan en denkt liever ‘positief’ en niet aan de ellende uit het verleden wat nooit een eerlijke plek heeft gekregen binnen de psyche.
Elk mens is een potentiële bron van energie, dat is hun functie, er bestaat geen twijfel achter de dikke muur van ontkennen en nep zijn. Authenticiteit en individualiteit zijn lang geleden totaal overleden. Een narcist ontstaat niet in een korte periode en niet zonder onbehandeld trauma. Hierdoor komt de narcist ermee weg zichzelf dingen wijs te maken. Vervolgens moet de wereld zich aanpassen want zo niet, dan ben jij raar.
Er zijn 2 typen narcisten. De grandioos narcist en de heimelijk ofwel fragiel narcist. Beiden lelijke bloemen in een mooi lijkend jasje. Dat jasje veranderd van kleur en vorm waar je bij staat. Uit jezelf vooral niet hierover want dan krijg je zeker “de wind van voren”.
De grandioze narcist denkt werkelijk dat hij/zij geweldig is en een speciale behandeling verdient. Niet door hebbend hoe die persoonlijkheid schuurt en schopt tegen alles en iedereen. De maatschappij is een groep mensen waar de meesten maar oppervlakkig contact hebben met elkaar en er zijn altijd genoeg mensen de ‘geweldige ik’ bevestigen. Grandioos narcisme word dus niet verborgen maar is het toonbeeld. Denk aan Trump om maar een extreem voorbeeld te noemen.
De heimelijk narcist verbergt wel de oneerlijke kanten van zijn/haar keuzes. De fragiele narcist begrijpt dus dat de maatschappij niet mee gaat in alle onzin. Dit neemt niet weg dat ook deze narcist zichzelf geweldig vind. De onderliggende minderwaardheid is compleet onzichtbaar geworden. Narcisme is een oplossing geen probleem. De omgeving vindt niet dat dat hij/zij zo geweldig is door het gedrag.
Een grandioos narcist overtuigd je van zijn/haar gelijk waar een heimelijk narcist je voor de gek houdt. Bijna hetzelfde maar heel anders.
Veel narcisten zweven tussen deze twee vormen en gebruiken de tools die werken vaak afgestemd op de persoon waartegen ze het doen of waar ze iets van willen.
Van god-complex tot eeuwig slachtoffer
De fragiele strategie houdt in dat ze vragen wat ze willen met als rede dat ze zielig zijn. Ze brengen het als een goed mens zijn, benadeeld zijn en je hulp nodig hebben. Ik ben zielig en jij kunt mij helpen, geef me wat ik nodig heb. Alsjeblieft.
De grandiose strateeg vraagt het niet maar draagt het je op. Dwingt het af waar nodig. Want waarom zou je in gaan tegen de meest geweldige persoon met de beste ideeën op de hele aardbol. De niet zo raar. Zelfverzekerd, brutaal en eigenwijs beschouwd de grandioos narcist zichzelf als vertegenwoordiger van het supermens.
De heimelijk narcist liegt en bedriegt om te krijgen wat hij/zij nodig heeft. De gedachte erachter is dat mensen het er niet mee eens zullen zijn dus dat er gemanipuleerd moet worden om een eerlijk resultaat te bewerkstelligen. De fragiele narcist wordt immers elke dag naar benden gedrukt zonder echte rede. De hele dag moeten donkere gevoelens overschaduwd worden door het kaartenhuis van het tegenovergestelde. Het is de wereld dat het probleem is, niet de narcist zelf. Alles kan als een aanval voelen, ook al geef je maar een tip. Hulp pogingen worden niet zo gezien. Jij bent zoals de rest van de wereld ook al ben je niet degene die hem/haar heeft beschadigd. Je bent een bedreiging en daarom moet je voor de gek gehouden worden anders is er kans op flashbacks uit trauma.
Het ergste wat een mens heeft meegemaakt in het leven is de pijler dus bij zwaar trauma, wat de meeste mensen niet mee maken, is dat de werkelijkheid van de narcist. Die pijler is complex ptss. Post traumatisch stress stoornis. Narcisten hebben geen inzicht in de eigen fouten en tekortkomingen en projecteren de daden op de omgeving bij wijze van eeuwige smoes. Het is erg verdrietig dat aan de basis het verdrietige gewonde kind ligt met emotioneel afwezige koude ouders.
heimelijk narcisten draaien dus altijd de rollen om. Ze denken daar niet meer bewust bij na, het is de standaard van verdediging tegen alle pijn die mensen je elke dag geven. Een constant gevecht met de omgeving en het grootste gevecht is intern en meestal oneindig. Narcistisch letsel ontstaat in de jeugd door hechtingtrauma. Emoties zijn een aanval dus er is altijd oorlog. Oorlog met zichzelf en met de buitenwereld. Er is altijd een manier om het gedrag te verantwoorden. Het onlogische is compleet logisch in de beleving van de narcist. Dit is dus een constructie van waan. Een waan met de verslaving van manipulatie waar als een junkie verlangt word naar de volgende shot. Elke keer voelt het als bewijzen dat iedereen het mis heeft en de narcist gelijk krijgt.
Er is bij alle vormen van narcisme een grote kloof tussen de echte werkelijkheid en het schaamteloze gedrag. Het super ego van de fragiele narcist veroordeeld hem/haar constant intern. Er is dus een eeuwige tweestrijd. De grandioos narcist past een woordsalade toe tot je niet meer weet of je het wel snapt en hem/haar maar gelijk geeft. Dat het nergens op slaat moet worden geobfusceerd.
De narcist kan heel onduidelijk overkomen waar ze zelf denken dat ze super duidelijk zijn. Als je het niet begrijpt is dat omdat je dom bent. En dat is ook energie om op te slokken. Het idee gelijk te hebben en niemand snapt het kan machtig voelen. Logisch reageren heeft geen zin. De narcist luistert niet eens en past je input niet toe op de inhoud van het gesprek. Het is eigenlijk een soort hersenspoeling wat je meemaakt als je de narcist zijn/haar gang laat gaan. Als je zelf onzeker bent kun je totaal overgehaald worden om het tegenovergestelde te gaan geloven dan voorheen.
Als je een appel geeft denkt de narcist dat het een citroen is.
De narcist confronteren heeft geen zin. Grandioze narcisten gebruiken woordsalade om je over te halen en heimelijk narcisten doen alsof ze gered moeten worden door jou. Het gedrag is ongezond.
Een grandioos narcist is makkelijk te herkennen en een heimelijk narcist niet. Bij heimelijk narcisten ontdek je pas tijdens het misbruik dat er iets mis is en dan is er al schade. Deze narcisten programmeren je en zetten de deur open voordat ze er in poepen. Eerst voel je vertrouwen en hoop en dan laten ze je vallen en blijf je beschadigd achter.
Persoonlijk denk ik dat heimelijk narcisten, grandioze narcisten creëren en vice versa. Een gemene grandiose moeder creëert een gemeen kind alleen zal dat kind het zelfde gedrag heimelijk uit willen voeren door bekend te zijn met de nadelen ervan. Een soort level up. Een kind ziet niet welke voorbeeld gegeven door volwassenen niet goed is, het lijkt gewoon een deel van de wereld te zijn. Een fragiele moeder zal haar issues overbrengen op het kind en dat kind ziet wellicht niet in waarom je het zou verbergen en kan dan een grandioze narcist worden met de eigenschappen die daarbij komen kijken. Gelijk hebben is dan het allerbelangrijkst, niet feitelijke waarheden.
Beide soorten zijn een soort blindheid en komen voort uit trauma zonder verzorging.
Het lullige is dat bijna niemand met toxische eigenschappen ooit toegeeft en dus ook nooit gezond zal worden. Als het met de paplepel is ingegoten is het een fundament dat jaren lang mindfulness, leren en langzaam groeien nodig heeft om het om te keren. Bijna de enigen die soms een uitweg vinden zijn de scapegoats. De scapegoat ziet zijn/haar broer of zus bepaald gedrag vertonen en dat ook te richten op hen en kan beslissen niet zo te willen zijn. Scapegoats zien al van jongs af aan hoe oneerlijk het gezin werkt en kunnen nood gaan voelen dit te gaan uitpluizen. Eerst gaan ze uitleggen als poging te helpen. Vaak hebben ze eerst nog de illusie dat ze de oplossing kunnen voorschotelen. Vooral als hun leven zo moeilijk word dat er geen andere optie lijkt te zijn kunnen ze een omkeer zien. Mensen hebben gelukkig een sterke overlevingsdrang maar helaas hebben te weinig mensen geen narcisme. Een scapegoat moet dan ook erg zijn/ haar best doen om het eigen narcisme te leren herkennen en dan elke keer dat het opgemerkt word, het actief loslaten en omkeren. Dit is een tijdrovend maar oh zo belangrijk process voor dit soort slachtoffers. Ze zijn uiteindelijk de grote overwinnaars. Ze zijn dé optie waar de generationele toxiciteit kan stoppen. Vroeg een buitenstaander maakt een oprecht lief en behulpzaam mens en later wakker worden en dan moeite hebben met mensen omdat ze niet aardig zijn relatief aan zichzelf.
Reacties door thomaskramer