Soms is geen contact de enige optie. Omringd zijn door toxisch misbruik is iets waar je niet blij van kan worden. Het begint allemaal ’thuis’. Thuis hoort een warme veilige plek te zijn maar is dat niet altijd. Kritiek, beschaming, afschuiven van schuld, verdringen van onopgeloste zaken, dit zijn veel voorkomende elementen binnen een ongezonde gezinssituatie. Wat kan gebeuren is dat iemand verkozen word tot zondebok en deze gaat dan dienen als doelwit voor alle bestaande frustraties van de andere gezinsleden. Deze zondebok wordt chronisch gekleineerd, gestraft, bespot en belachelijk gemaakt als gereedschap om te deflecteren van de echte issues. Dit geeft vervolgens opluchting bij de boosdoeners. Het doelwit is weerloos en dit kan een levenslange weg van minderwaardig gevoel veroorzaken. De emotionele schade is dan iets dat voor altijd mee speelt en het uit zich bijvoorbeeld in partnerkeuze. Vaak kiezen deze mensen een partner met soortgelijke gewoontes zonder te zien en weten welke gedeelte van de persoonlijkheid je beter kunt vermijden in mensen. De slechte eigenschappen kunnen onopvallend zijn door ervaringen uit het verleden waar de relatie al vanaf het begin gedoemd is te mislukken. Problemen negeren ( stonewalling ) is een coping mechanisme ( wat we doen om met emoties, met een probleem of stress om te gaan, en wat we doen om die problemen te willen omzeilen ) dan een oplossing.

Op een dag is de scapegoat er klaar mee en is zo ongelukkig door de onderdrukking dat er niks anders op zit dan beter te gaan zorgen voor zichzelf. Ongeveer het meest extreme wat je kunt doen is breken met iedereen die je benadeeld. Ook al zijn het je ouders en of andere familie. Je probeer eerst zaken aan te kaarten en daar staan narcisten niet positief tegenover want ze leven in een kaartenhuis van leugens. Als je een kaart beweegt kan het instorten en dat resulteert in het voelen van de woede die ze nou juist proberen te negeren. Introspectie is niet bestaand want dat is veel te eng. Als zo iemand eerlijk naar zichzelf zou kijken zou die kunnen inzien dat alle woede eigenlijk op een fundament van verdriet is gebouwd.

Persoonlijk ben ik na het aankaarten van verschillende problemen en afgewezen te zijn gaan testen hoe de vork in de steel zit omdat ik totaal blind was voor hoe erg het allemaal was.

  • Ik heb mijn moeder aangesproken over wat me dwars zat over mijn zus en mijn vader en ze was vol begrip en was het helemaal met me eens maar kon er ook niks aan doen. Toen ik over haar gedrag begon sloeg ze om.
  • Ik heb mijn vader aangesproken op problemen met mijn moeder en zus en hij was het overal mee eens. Toen ik over hem begon kroop hij snel terug in zijn schulp.
  • Ik sprak mijn zus aan op gebeurtenissen waar mijn ouders oneerlijk reageerden en ze ervaarde herkenning en erkenning. Toen ik haar vertelde over hoe haar gedrag mijn gevoel beïnvloedde werd ze boos en lag het aan mij.

Gelukkig hebben we internet. Als je klaar bent voor de volgende fase van je leven kun je alles vinden en je verdiepen in je eigen knopen. Irrationele schuldgevoelens, toxische schaamte, angst / anxiety, intense eenzaamheid, verlatingsangst. Ook al weet je dat je mishandeld word, het kan moeilijk zijn jezelf te plukken om vrij te zijn van de onderdrukking. Hoe veel je ook van de houdt, ze kunnen dat niet terug geven en genoeg is genoeg. Op een dag ben je op. Hulp instanties verkopen je graag pillen waardoor je minder voelt van de pijn maar dat is nooit een oplossing, dat zorgt er zelfs voor dat de broodnodige ontwikkeling stopt. Ik ben blij dat ik daar nooit aan begonnen ben zelf. Een gemeende gezonde manier van liefde en genegenheid geven is iets wat alle mensen nodig hebben en als dat er niet is is het gat zo groot dat je er in valt en iets breekt.

De lange tocht door bar gebied geeft aan het einde daarvan aansluiting bij je nieuwe tribe ! Door jezelf te veranderen ben je een soort van vorm veranderend puzzelstukje en sommige puzzels zijn moeilijk maar je gaat door tot die af is om uiteindelijk het totaal beeld te kunnen bekijken. Je wilt natuurlijk dat het een mooi plaatje is. Een plaat waar je een lekker gevoel van krijgt.

Dit pad triggered een diep overlevingsinstinct en natuurlijk de verlatingsangst. Het bevat diep zielswerk van het helen van het weesarchetype. Het gewonde innerlijke kind wiens wonden zo lang niet verzorgd zijn. Alle pijn en alle angsten passeren de revue en worden op die manier aangepakt, bekeken en krijgen een plekje.

Je weet dat ze niet gaan veranderen.

Koude mensen gaan niet ineens veranderen naar warme, hartelijke, vriendelijke mensen die oprecht het beste voor hebben met ons. Ze dragen een masker waarachter de waarheid schuilt. Dat is een moeilijke les die er bij hoort. De cognitieve dissonantie is pijnlijk. Je hoeft ze van jezelf niet langer proberen wakker te schudden want dat willen ze niet. Pammetjes en bv alcohol ‘helpt’ ze.

Als je eenmaal weg bent begint een complex proces van rouw. Rouwen om wat er was en om wat er niet was. De mensen zijn er nog en ze gaan op de achtergrond gewoon door met je te minimaliseren. Alles om tegelijkertijd en held en het slachtoffer te lijken. In het echt is het tegenovergestelde de waarheid.

Dit alles achter je laten en verwerken duurt lang. De realisatie dan je fundamenteel alleen bent op de wereld. Je gewonde innerlijke kind begrijpt tijdens het proces nog niet hoe bevrijdend het uiteindelijk gaat zijn.

Na een leven van gas-lighting, kritiek, beschuldigd worden, beschaming etc is het normaal om moeite te hebben met jezelf te zien voor wat je echt bent. Reguleren van emoties kan moeilijk zijn omdat dat aspect nog onderontwikkeld is. cptss is veelvoorkomend zijn zondebokken. Het misbruik wat de zondebok ondergaat leert ze niet alleen dat ze onwaardig zijn en geen liefde verdienen omdat ze niet goed genoeg zijn maar ook dat ze hun eigen gedachten, gevoelens en emoties, intuïtie en wat ze nodig hebben uitschakelen. Dit veroorzaakt een ongezond zelfconcept ( een brede kijk op wie we fysiek, mentaal, sociaal en zelfs spiritueel zijn ) Een ongezond zelfconcept komt neer op problemen met de relatie die je hebt met jezelf. Dit loopt uit naar de relatie met anderen en de wereld als geheel. Dit is de crux van onbehandelde afhankelijkheid ( Codependency is een vorm van gedrag waarbij iemand zijn eigen gevoelens en behoeftes afhankelijk maakt aan die van een ander.)

Kortom. Scapegoats hebben werk te doen. Van jezelf houden is dan niet makkelijk maar je kunt het leren en in dezelfde toxische omgeving blijven rondhangen waar je zo diep beschadigd bent is simpelweg geen optie. Geen contact of heel weinig contact is een stap de goede kant op. Dit is heel belangrijk want na al die jaren van ongeldig verklaar worden, devaluatie van je persoon en pijnlijke chaos, drama en trauma kan de neerbuigende stem van de mishandelaar genoeg zijn om je terug te gas-lighten en manipuleren naar de stand waar je uit probeert te ontsnappen. Een passief agressieve opmerking kan genoeg zijn je terug te schoppen tot onderwerping.

Grey rocking is een gereedschap voor de gevorderde.

Een persoon 'grey rocken' betekent dat je alle interacties met die persoon zo oninteressant en onbevredigend mogelijk maakt en je niet laat beïnvloeden. Over het algemeen betekent dit dat je korte, directe antwoorden geeft op vragen en emotionele reacties op wat iemand zegt of doet verbergt.

Als de narcisten eenmaal begrijpen dat de scapegoat er klaar mee is is het veelvoorkomend dat ze zoals eerder gezegd op de achtergrond door gaan met je te kleineren middels een lastercampagne. Dit omdat wanneer toxische mensen begrijpen dat ze je niet langer kunnen controleren ze de behoefte krijgen het beeld dat andere mensen over je hebben te controleren. Controle en de angst die niet meer te hebben ligt hier dus aan de basis. Ze manipuleren het beeld van anderen om het controle gevoel toch te krijgen. De actieve lastercampagne heeft als doel je te devalueren en in diskrediet te brengen, je te onderdrukken en te invalideren. Ze zullen hoe dan ook je karakter vermoorden als preventieve maatregel. Het is vitaal dat ze controle behouden en ze doen dat door perceptie van mensen te buigen naar hun vorm. Iedereen die maar wil luisteren word meegetrokken. Op deze manier word de narcist het slachtoffer en dat is dan ook 1 van de hoofddoelen van dat soort mensen. De narcist is het slachtoffer van situaties die ze zelf creëren en in leven houden. Narcisten zijn zo emotioneel onderontwikkeld, onkundig en onbekwaam dat ze hun emoties niet kunnen reguleren. Dit betekent dat de scapegoat een belangrijke rol speelt in hun emotionele stabiliteit. Zolang ze maar blijven staan terwijl ze beschoten worden. Als de scapegoat verdwijnt is er niemand meer om de toxiciteit op te projecteren en dat laat een gat achter en de nood voor aanpassen. Ze zijn hier niet op berekend en ook niet in staat toe. Het leven kan dan moeilijker en moeilijker worden tot ze de scapegoat terug hebben of tot ze een nieuw doelwit kiezen. De emotionele stabiliteit verminderd en hun eventuele verslavingen worden dan breder ingezet. Dit is dan natuurlijk ook de schuld van de scapegoat. Narcistische misbruikers zonder scapegoat worden vaak opbouwend meer kwetsbaar, behoeftig, angstig, prikkelbaar, wrokkig, boos, vijandelijk en depressief.

Als de zondebok er niet meer is ontstaat de nood naar een nieuwe. Er is iemand nodig om de onderdrukte toxiciteit en nativiteit op te projecteren. Naar zichzelf kijken is geen optie. De scapegoat zorgde voor balans.

Hoe narcisten met zichzelf kunnen leven is onduidelijk..

Het komt er op neer dat hoe langer je wegblijft en hoe langer je aan jezelf blijft werken hoe beter, vrolijker en productiever je je gaat voelen en gedragen. Hoe meer je aan jezelf werkt hoe groter je gezonde zelfverzekerdheid zal worden. Hoe meer gegrond zelfverzekerd je bent hoe meer goede dingen en goede mensen je aantrekt in je leven. Hoe meer je stapt in je volle potentieel en kracht hoe meer je leven is zoals je het wilt hebben. Dat is iets heel moois. Geef jezelf dat cadeau want je verdient het.