Coping stijlen

Coping is hoe je omgaat met stressvolle, moeilijke omstandigheden en tegenslagen. Er zijn verschillende manieren ofwel stijlen om dit te doen. Sommigen zijn positief en gezond en anderen zijn ongezond en ontstaan door gebrek aan beter. Vaak is stress tijdelijk en soms langdurig of chronisch. Als ouders niet weten hoe je emotioneel aanwezig moet zijn voor een kind kan dat resulteren in een levenslange weg van toepassen slechte coping stijlen. Ouder die achterblijven in de psychologische ontwikkeling kunnen hun kinderen niet geven wat elk mens nodig heeft. Dit soort omstandigheden, vooral in het leven van een weerloos kind dat hulp nodig heeft kunnen gevoelens opleveren zoals angst, verdriet, schuldgevoel, eenzaamheid, boosheid, wanhoop, machteloosheid en somberheid. Een in de steek gelaten kind kan als resultaat ook zee empathisch worden maar wat er ook kan gebeuren is dat zo’n kind bitter en boos blijft. Kinderen vinden niet altijd steun. Vaak proberen de ouders, die niet inzien dat ze iets fout doen ten opzichte van de buitenwereld de schone schijn op te houden. Op latere leeftijd kunnen dit soort kinderen om het makkelijker te maken voor zichzelf alcohol en drugs gaan gebruiken. Het is dan extra moeilijk daar mee te stoppen want het is juist een oplossing geworden. Nare gevoelens vergeten door gebruik. De wond blijft bestaan en blijft onverzorgd.

“De wond is waar het licht je innerlijk bereikt.”

Niemands leven in probleemloos en de meeste mensen hebben verschillende coping stijlen voor verschillende situaties. Sommigen lossen het tijdelijke probleem op zoals je niet mengen in een ruzie tussen twee mensen waar je bij staat. Dat is een vervelende situatie en je kunt als het ware bevriezen als coping mechanisme. De situatie is er een die tijdelijk is dus dat mechanisme werkt want niemand is boos op jou en de ruzie eindigt. Sommigen werken op het moment dat het gevoel erbij het meest negatief is maar lossen het probleem op lange termijn niet op. Zo kan een moeder bij het zien van verdriet bij haar kind er voor kiezen om te gaan schoonmaken. Dit is een extreem voorbeeld maar het gebeurt. Op lange termijn is er geen oplossing voor zowel de moeder als voor het kind en het kromme voorbeeld leert het kind dat je weg kunt lopen waar iets zou moeten worden aangepakt. De wond blijft bestaan en het kind leert een ongezonde manier van coping. Het kind loopt ook weg bij situaties met verdriet of andere wrijving of het kind leert zichzelf dat soort situaties op te lossen door dronken te zijn. Jezelf verdoven kan een soort super schild zijn wat je meedragen wilt om je te beschermen tegen emotionele pijn. Je hoeft niet te zoeken naar een betere oplossing zoals jezelf emotioneel verder ontwikkelen want deze oplossing werkt. Je ziet nog niet in dat op de lange termijn deze oplossing je meer en meer zal beschadigen in plaats van helpen. Je sluit je ogen door je diepe wond die na lange tijd een vast deel is geworden van jezelf en hoe je je gedraagt en hoe je reageert.

In de basis bestaan probleemgerichte en emotiegerichte coping en actieve en passieve coping. Bij probleemgerichte coping probeer je het probleem op te lossen en bij emotiegerichte coping probeer je gevoelens te veranderen. Bewuster worden van je stijlen kan helpen om in te gaan zien waar verbetering mogelijk is en gewenst is. “If it aint broken don’t fix it” maar als het wel kapot is, pak gereedschap en ga aan de slag. Net als je huis mooier maken kun je door aan jezelf te werken ook je beleving mooier maken. Het veranderen van je gedragspatroon kan er ook voor zorgen dat andere anders reageren op je. Het is niet altijd makkelijk een vastgeroest patroon aan te passen maar zoals meestal zijn moeilijke dingen toch doen dingen zie zorgen voor grote positieve effecten. Je stopt met het steeds weer aanlopen tegen dezelfde situatie én dezelfde niet werkende ‘oplossing’ word er weer bijgehaald want dat ben je gewend.

Wat mensen vaak doen op te copen

Het probleem actief aanpakken. Verschillende manieren bedenken en testen tot de beste oplossing gevonden is. Dit is meestal de beste manier. Soms is dit geen optie omdat er ook problemen bestaan die niet opgelost kunnen worden zoals externe keuzes. Ieder maakt eigen keuzes en als de ander het niet met je eens blijft dan loopt de weg soms dood.
Verdoving zoeken. Dit is totaal de andere kant van het vorige punt. Misschien wel de makkelijkste meest simpele oplossing maar ook een oplossing die niet echt werkt en op den duur meer en meer schade aan zal richten door afhankelijkheid van middelen. Het kan hier gaan om bijvoorbeeld drank, drugs, seks, sigaretten etc.
Vermijden. Ontkennen en vermijden. Het kan zo simpel zijn als tegen jezelf “ach..” zeggen en snel aan iets anders te denken. Ook niet echt een oplossing natuurlijk maar wel een coping stijl. Het is niet altijd erg maar meestal niet heel effectief.
Steun krijgen. Je vraagt anderen je te helpen of als je emotioneel aanwezige en ontwikkelde mensen kent die iets merken aan je en je vragen wat er is ( die kans is relatief klein gezien welke elementen er nodig zijn hiervoor ), dan kan dat opluchting geven en het kan je helpen nieuwe manieren te gaan zien. Het kan makkelijk zijn jezelf te veranderen als je inziet waarom je iets anders wilt gaan doen. Er zijn natuurlijk ook instanties die gericht zijn op dit soort hulp. Dat is een soort van machine die koud kan aanvoelen maar het niet proberen als je iets zoekt is vermijden.
Emoties uiten. Dit is meestal voor jezelf een opluchting maar voor je omgeving een belasting. Het is dus erg individueel en de reactie hangt af van hoe de ontvanger zich voelt hierbij. Alles bij elkaar is je emoties uiten altijd een gezondere manier van ermee om gaan dan ze te onderdrukken. Dingen die lange tijd onder hoge druk staan en daar niet tegen bestand zijn kunnen op den duur ontploffen.
Jezelf geruststellen door te relativeren. Relatief gezien zijn er altijd ergere dingen en die gedachte kan de druk verlagen. Negatieve situaties kunnen ook positieve kanten hebben. Trauma kan als je het aanpakt en verwerkt ervoor hebben gezorgd dat je een sterker mens bent geworden en voor altijd beter bestand bent tegen toekomstige negatieve situaties. De druk van de ketel halen door positief te denken kan onderweg naar heling een goed mechanisme zijn. Vooral als je merkt dat je te veel piekert en steeds dezelfde gedachtes herhaalt in je hoofd, dan is ergens anders op concentreren een slimme actie.

Samenvattend zijn er dus slimme en minder slimme manieren op om te gaan met negatieve dingen die iedereen kunnen overkomen. Er zijn kort werkende en lang werkende manieren. Er zijn tijdelijke en eeuwige oplossingen en jij kunt jezelf analyseren om erachter te komen waar je jezelf kunt en wilt aanpassen. Op zoek zijn naar persoonlijke groei is natuurlijk altijd gezond omdat elk mens een complex wezen is. Automatismen zijn niet altijd logisch en nadenken is als het toetsenbord en beslissen is als het klikken op de knop opslaan.